Nocleg w trullo koło Alberobello – Podere Papilio

Kto jedzie na południe Włoch płacze dwa razy: gdy przyjeżdża i gdy musi wrócić. Czy jednak można kupić bilet tylko w jedną stronę? Opowiem Wam dziś historię Liliany i Daniele – ludzi, którzy pod wpływem filmu „Benvenuti al sud” porzucili uporządkowane życie w Mediolanie, kupili zrujnowane, XVIII – wieczne Trullo koło Alberobello i po kosztownych, trwających dwa lata pracach renowacyjnych stworzyli w nim dom dla siebie i swoich czworonożnych pupili oraz cudowne, kameralne Bed & Breakfast dla odwiedzających dolinę Valle d’Itria. Z mediolańskiego apartamentu do Trullo, czyli spełniając marzenia o południowej Italii. Zapraszam Was do Podere Papilio, oferującego znakomity nocleg w Alberobello.

Planując pobyt w Alberobello zależało nam, aby zatrzymać się w Trullo. Początkowo zarezerwowałam nocleg w popularnym kompleksie skupiającym te niezwykłe budynki rozsiane po całym miasteczku, jednak decydując o zabraniu w podróż naszej terierki Guci doszłam do wniosku, że zakwaterowanie w obiekcie bez ogrodu nie będzie dobrym pomysłem. Wtedy znalazłam idealną ofertę: stare Trullo otoczone gajem oliwnym, odnowione i zagospodarowane na mały Bed & Breakfast, dwa pokoje, każde z osobnym wejściem i własnym patio, w cichej okolicy, oddalone ok. 5 km od centrum miasteczka. Do tego zdjęcia zwierzaków na stronie internetowej, średnia punktów na Booking 9,7 / 10 z 52 opinii, co nie zdarza się często i dobra cena – 60 euro / dobę za pokój dwuosobowy z prywatną łazienką i śniadaniem serwowanym bezpośrednio. Postanowione, zmieniłam rezerwację. Jeszcze przed wyjazdem z domu miałam przeczucie, że była to trafna decyzja, jednak dopiero miałam się przekonać, jak bardzo.

Jak już Wam wspomniałam, do Apulii i Bazylikaty wybieraliśmy się swoim samochodem na dwa tygodnie. Niestety, na niespełna dwa miesiące przed planowanym wyjazdem autko uległo poważnej awarii i byliśmy zmuszeni zmienić swoje plany. Kupiliśmy bilety na Ryanaira z Poznania do Rzymu, a następnie wynajęliśmy samochód. Podróż – ze względu na wyższy koszt takiego rozwiązania – została zredukowana do tygodnia, ale najbardziej zabolało nas, że Gucia musiała zostać w domu. Ryanair bowiem nie zezwala na przewóz zwierząt chyba, że są to psy przewodnicy.

Właśnie minęło południe 3 września 2013 r., gdy podjechaliśmy pod zieloną bramę ozdobioną motywem motyla (Papilio to z łaciny motyl).

Chwilę po naciśnięciu przycisku domofonu przywitała nas Liliana, a zanim zdążyliśmy zaparkować i wyjąć bagaż przyszedł Daniele. Już pierwsze chwile zapowiadały, że nie będzie to zwykłe miejsce do przenocowania. Gospodarze zaprosili nas do swojego salonu, posadzili przy stole i poczęstowali kawą oraz pysznymi figami prosto z drzewa. Otrzymaliśmy też sporo przydatnych materiałów informacyjnych na temat atrakcji w okolicy. Rozmowa rozkręciła się na dobre, a nasze plany szybkiego pozostawienia bagażu i pognania na plażę uległy zmianie i przesunięciu w czasie o prawie dwie godziny 🙂

Podere Papilio od strony ulicy, po prawo znajduje się parking dla gości

Wejście do jadalni, małe okienko po lewej stronie to salon. Copyright: Podere Papilio

Salon właścicieli. Copyright: Podere Papilio

Gdy nasza rozmowa zeszła na temat czworonożnych przyjaciół, Liliana przyniosła i podała mi jego – pięknego, dostojnego posiadacza najmilszego w dotyku kociego futerka, jakie kiedykolwiek głaskałam. To była przyjaźń od pierwszego wejrzenia. Poznajcie Antonio, szczęśliwca, który adoptowany z mediolańskiego schroniska i wychowany w apartamencie bez ogródka przeniósł się w piątym roku swojego życia na włości z 2,5 ha ogrodem!

Antonio. Copyright: Podere Papilio

Liliana – z zawodu nauczycielka – oraz Daniele – dziennikarz – myśleli o przeprowadzce na południe odkąd przekroczyli pięćdziesiątkę, ale dopiero po obejrzeniu filmu „Benvenuti al sud” podjęli ostateczną decyzję. Początkowo interesowali się Toskanią, Marche i Sycylią, jednak w każdym z regionów czegoś im brakowało. Dopiero po odwiedzinach u przyjaciół mieszkających w Apulii w sierpniu 2010 roku stwierdzili, że właśnie znaleźli swoje miejsce na ziemi. Podczas spaceru po Alberobello zobaczyli w miejscowej agencji handlującej nieruchomościami ogłoszenie ze zdjęciem przedstawiające samotne i w dużym stopniu zniszczone, ponad 200 – letnie Trullo otoczone łąką z licznymi drzewami, głównie starymi oliwkami. Jak powiedział nam Daniele, to była miłość od pierwszego wejrzenia. Choć później oglądali jeszcze kilka nieruchomości, to decyzja właściwie zapadła na początku. Ale długa droga przed nimi miała się dopiero zacząć. Po dopełnieniu formalności rozpoczęły się żmudne przygotowania do prac renowacyjnych, które trwały prawie dwa lata i pochłonęły więcej pieniędzy, niż zakup nieruchomości. Jako, że budynki Trullo są zabytkami, nad każdym drobiazgiem czuwał konserwator. Nowi właściciele przyjeżdżali co miesiąc z Mediolanu osobiście doglądać postępu prac.

Copyright: Podere Papilio

Copyright: Podere Papilio

Copyright: Podere Papilio

Copyright: Podere Papilio

Liliana osobiście dogląda montażu przydomowej oczyszczalni ścieków. Copyright: Podere Papilio

A tak wyglądała przed remontem jadalnia, w której  jadaliśmy śniadania. Copyright: Podere Papilio

Ogrzewanie podłogowe zasilane jest pompą ciepła i solarami. Copyright: Podere Papilio

Liliana i Daniele przeprowadzili się do Alberobello w maju 2012 roku, a Podere Papilio zaczęło działać w marcu 2013 r. Zanim jednak to nastąpiło musieli poinformować rodzinę i przyjaciół o swoich planach. Reakcje ich bliskich były różne, od: „chyba oszaleliście” po „zrobiliście to, o czym inni tylko marzą, ale nie mają odwagi”. Mimo to na miesiąc przed ostateczną przeprowadzą wszyscy znajomi – od sceptyków po entuzjastów – zorganizowali w Mediolanie wspaniałe przyjęcie niespodziankę, na które przybyli nawet goście z Londynu. Wielu z nich spędziło tego lata trochę czasu w Podere Papilio, bo – jak powiedział mam Daniele – godzinny lot z Mediolanu do Bari lub Brindisi to przecież nie problem.

Skąd nazwa Podere Papilio? Motyle były wielką pasją najpierw Daniele, a później także Liliany. Liczne przedmioty przedstawiające te owady zdobią cały dom oraz pokoje dla gości.

Stoliczek w naszym pokoju. Nawet brelok do kluczy ma kształt motyla  

Gospodarze są wielkimi miłośnikami przyrody i ekologii. Podere wyposażone jest w przydomową oczyszczalnię ścieków, zbiorniki gromadzące deszczówkę, baterie słoneczne i pompę ciepła, a odpady podlegają segregacji – organiczne są przetwarzane na nawóz, a pozostałe oddawane do recyklingu.

Pierwszego poranka obudził mnie osioł z gospodarstwa po przeciwnej stronie drogi. Może kogoś ten charakterystyczny odgłos mógłby zirytować, ale ja byłam zachwycona. Wszak lepszy ryk osła na wsi, niż warkot silników w dużym mieście. Otworzyłam drzwi i wyszłam na patio rozkoszować się tym oto widokiem.

Tuż przed godziną dziewiątą poszliśmy na śniadanie. Przed Trullo Liliana ubrana w zwiewną sukienkę zrywała z drzewa figi, a obok hasał piękny owczarek niemiecki.

Drzewo migdałowe rosnące naprzeciwko wejścia do jadalni

Liliana przywitała nas ciepło i zaprosiła do środka. Okazało się, że śniadanie zjemy w jadalni razem z gośćmi z sąsiedniego pokoju. Pierwszy raz w historii naszych włoskich wojaży spotkaliśmy się z takim rozwiązaniem, ale muszę przyznać, że było bardzo miło. Gospodarze towarzyszyli nam przez cały czas rozmawiając na różne tematy. Śniadanie serwowane na prawdziwej porcelanie jedliśmy … dwie godziny!

Śniadanie w Podere Papilio. Copyright: Podere Papilio

Na śniadanie w Podere Papilio podawana jest pyszna sałatka z owoców sezonowych z jogurtem, konfitury wyrabiane przez Lilianę z własnych owoców, kawa, świeże owoce – podczas naszego pobytu były to figi, a także gwóźdź programu – ciasto, które każdego ranka osobiście wypieka Daniele.

Na śniadaniu nie mogło zabraknąć Antonio. Nieskromnie przyznam, że zaprzyjaźniłam się z tym uroczym futrzakiem, a on zdaje się odwzajemnił tą sympatię. Tego dnia postanowiliśmy zjeść romantyczną kolację pod gwiazdami na naszym patio i kupiliśmy w miasteczku jedzenie na wynos – pizzę i kawałki mięsa, a następnie rozłożyliśmy wszystko na stoliku. Widząc to Liliana, która jak co wieczór zapalała świece i lampiony wzdłuż alejki z parkingu do pokoi gościnnych i na murkach patio, przyniosła nam dodatkowy lampion, użyczyła talerzy i sztućców oraz zaoferowała wino, z którego jednak nie skorzystaliśmy.

Nasza kolacja pod gwiazdami w Podere Papilio

O poranku wstałam i otworzyłam drzwi na patio. Nie minęły trzy minuty, a zwabiony odgłosem naszej rozmowy przyszedł Antonio i zaanonsował się głośnym miauczeniem. Mój pupil dostał do zjedzenia mięso, które zostało z kolacji. Kawałek po kawałku i wciągnął wszystko.

Antonio degustuje mięso z pobliskiej knajpki

Zjadłszy całe mięso Antonio znów poprosił o dokładkę. Mieliśmy już tylko kawałek pizzy i poczęstowaliśmy go plasterkiem prosciutto. Niestety, powąchał, popatrzył na mnie z wyrzutem „co ty mi tutaj dajesz, szynkę jakąś ?” i poszedł 🙂

Antonio zaglądał do nas przy każdej okazji, wskakiwał na łóżko i tulił się do mnie lub ocierał o moje rzeczy. No tak, wyczuł kociarę na odległość 🙂

Antonio rozciąga się na naszym łóżku. Na drugim planie mój plecak Campus pamiętający jeszcze maturę

Liliana i Daniele oferują swoim gościom domową, rodzinną atmosferę. Jeśli nie lubicie opowiadać o sobie, nie przepadacie za zwierzętami i preferujecie anonimowość dużych hoteli, to Podere Papilio zdecydowanie nie jest dla Was. Jednak jeśli chcecie poczuć się jak podczas odwiedzin u cioci, to nie znajdziecie lepszego miejsca. Nasz pobyt niestety dobiegł końca po trzech dniach, ale już marzymy o ponownym spotkaniu.

Liliana, Daniele i Antonio

Copyright: Podere Papilio

Copyright: Podere Papilio

Oferta specjalna dla Was! Jeśli zdecydujecie się zarezerwować nocleg bezpośrednio w Podere Papilio i powołacie się przy tym na blog Italia by Natalia, otrzymacie specjalną zniżkę: cenę o 10% niższą, niż aktualnie dla tego samego terminu pokazuje Booking.com, a jeśli postanowicie zarezerwować przynajmniej dwie noce, to otrzymacie powitalną butelkę lokalnego wina.

Informacje dodatkowe:

• strona internetowa Podere Papilio

Jeśli macie jakieś pytania, to proszę, zadawajcie je w komentarzach pod tym postem, postaram się na każdy odpowiedzieć i coś doradzić. Bardzo chętnie poczytam też o Waszych doświadczeniach z podróży po Apulii, śmiało dzielcie się informacjami, na pewno pomogą one osobom dopiero planującym podróż.

Alberobello – kraina domków trulli na liście UNESCO. Przewodnik po mieście BURANO koło Wenecji – wyspa kolorowych domów i koronki. Jak się tam dostać? Co zobaczyć? Przewodnik