Befana i święto Trzech Króli we Włoszech (epifania)- legenda, tradycje i zwyczaje

Befana to we Włoszech jeden z symboli świątecznych. Przyjazna staruszka wędrująca po świecie z workiem na plecach i roznosząca podarki dociera do włoskich domów w noc Trzech Króli. Co i komu tam zostawia? Kiedy i dlaczego w ogóle – według legendy – zaczęła wędrować?

Legenda o Befanie

Podróżujący do Betlejem Trzej Królowie mieli zabłądzić po drodze. Wówczas spotkali oni starszą kobietę i poprosili o pomoc w dotarciu na właściwy szlak. Zapytani o cel podróży zdradzili, że zamierzają odnaleźć niezwykłe dziecko, które niedawno przyszło na świat w stajence. Staruszka wskazała więc drogę do Betlejem, ale odmówiła towarzyszenia pielgrzymom w ich dalszej drodze. Trzej Królowie odeszli, a kobieta z czasem zmieniła zdanie, uzbierała kosz pełen podarunków dla nowonarodzonego dzieciątka i ruszyła za mężczyznami. Niestety zanim odnalazła właściwą stajenkę okazało się, że nikogo już w niej nie ma. I tak oto staruszka zaczęła wędrować po świecie szukając małego Jezusa i obdarowywując dzieci podarkami.

Co Befana przynosi dzieciom?

Włoskie dzieci nie tyle oczekują więc na św. Mikołaja przychodzącego 6 grudnia, co właśnie na Befanę. Przybywa ona nocą z 5 na 6 stycznia, lata na miotle, jest niedbale ubrana, na głowie nosi chustę, na plecach duży worek z prezentami, ma ogromny nos i ogólnie nie grzeszy urodą. Befana nie jest jednak typową wiedźmą o złych zamiarach, jest raczej przyjazną staruszką i nie należy się jej bać. Na noc Trzech Króli we Włoszech dzieci szykują więc skarpety, w których Befana – wchodząca zazwyczaj przez komin – zostawi swe podarunki. Jeśli dziecko w starym roku było grzeczne, to otrzyma prezenty i słodycze, a jeśli nie zasłużyło, to w skarpecie znajdzie węgiel. Dzieci czasem przygotowują wieczorem poczęstunek dla Befany. Jest to na przykład owoc sezonowy, jak pomarańcza lub mandarynki, a także coś co wypicia.

Święto Trzech Króli we Włoszech (epifania)

We Włoszech dzień 6 stycznia to epifania (Objawienie Pańskie) i jest on dniem wolnym od pracy. Jest to również dzień, który kończy dość długi w Italii okres Świąt Bożego Narodzenia, trwający od kolacji wigilijnej lub 25 grudnia (zależy od tradycji danej rodziny) przez Sylwester i Nowy Rok, aż po Trzech Króli. Włosi cieszą się z wolnego spędzając czas w domach z rodziną i przyjaciółmi, grając w karty, zajadając zimowe przysmaki i bawiąc się z dziećmi prezentami, które w nocy zostawiła w skarpetach Befana. No właśnie, a dlaczego właściwie staruszkę tak nazwano? Befana pochodzi od słowa epifania i ma oznaczać oczekującą na objawienie się dzieciątka.

Święta Bożego Narodzenia we Włoszech – tradycje, zwyczaje, potrawy