Jest zimny, słodki i pyszny, daje kopa jak espresso, a jednocześnie ochłodę w upalny dzień. Krem kawowy – crema di caffe, będący czymś pomiędzy kawą a lodami, dostępny latem w niemal każdym włoskim barze. Kto jeszcze nie zna tego fantastycznego smaku? A kto zna i tęskni? No właśnie. Dlatego mam dziś dla Was oryginalny przepis prosto z Sycylii. Wystarczy 15 minut i trzy tanie produkty, aby samemu przygotować crema di caffe w swoim domu. Zapraszam!
Mój pierwszy raz z crema di caffe
Crema di caffe w Altamurze, Apulia
Nie wiem, dlaczego nie odkryłam crema di caffe wcześniej. Przez lata podróżowania po Italii na myśl o zimnej, słodkiej przekąsce dostrzegałam tylko lody i granitę. Na crema di caffe zwróciłam uwagę dopiero w sierpniu 2014 roku w miasteczku Altamura w Apulii. Był upalny dzień, około południa, żar lał się z nieba, a ja zapragnęłam jednocześnie ochłodzić się i wzmocnić kawą. Weszłam do pierwszego z brzegu baru, a tam, na blacie, ustawiona była reklama crema di caffe jako specjalności tegoż lokalu. Spróbowałam, przepadłam i zakochałam się. Jak smakuje crema di caffe? Krem jest bardzo słodki, delikatny, o intensywnym aromacie kawy, konsystencją przypomina częściowo roztopione lody i rozpływa się w ustach, dosłownie.
Gdzie we Włoszech szukać crema di caffe?
Crema di caffe w styropianowym kubeczku ze stacji benzynowej na Sycylii
Bary i kawiarnie to oczywista odpowiedź, ale nie jedyna. Crema di caffe cieszy się ogromną popularnością na stacjach benzynowych, zarówno tych przy autostradach, jak i przy zwykłych drogach. Spotkałam również mobilnego sprzedawcę w trójkołówce, mającego w ofercie także grantię domowej roboty. Tutaj nadmienię, że nierzadko mam obawy przed kupowaniem w takich miejscach. Co innego owoce czy warzywa, wówczas facet z trójkołówki zazwyczaj ma najlepsze, ale produkty wymagające chłodzenia? Jestem sceptyczna. Raz w życiu zatrułam się we Włoszech, prawdopodobnie nieświeżym serkiem ricotta. Zanim zdążyłam dobiec do łazienki zwymiotować, traciłam przytomność i budziłam się leżąc na podłodze. Nigdy tego nie zapomnę i jestem od tej pory znacznie ostrożniejsza.
Crema di caffe w polskich kawiarniach
Już w zeszłym roku zauważyłam, że w niektórych polskich kawiarniach wprowadzono kawowy krem, figurujący w menu zazwyczaj obok kawy mrożonej. Kilka razy próbowałam, ale nie trafiłam na smak nawet zbliżony do oryginału. Dlaczego? Podejrzewam, że jednym z błędów jest sposób dodawania cukru. Cukier w crema di caffe nie ma prawa być widoczny czy wyczuwalny między zębami, jest totalnie roztopiony i idealnie zmieszany z pozostałymi dwoma składnikami. Jak to zrobić?
Oryginalny włoski przepis na crema di caffe
Podaję przepis na przynajmniej 6 porcji. Oczywiście wszystko zależy, jakie to porcje. Odradzam serwowanie crema di caffe w olbrzymich pucharkach czy miseczkach. To bardzo słodka i syta przekąska, idealnie wpasowująca się w powiedzenie: „oczy chcą, a pupcia nie” 😉
Potrzebujecie tylko trzech podstawowych składników:
- kremówka (śmietana słodka min. 30%) – 400 ml
- cukier – 50 g
- kawa drobno zmielona, najlepiej oryginalna włoska – ok. 70 ml
- opcjonalnie kilka niezmielonych ziaren kawy do przybrania, odrobina kakao lub tartej czekolady, bita śmietana.
Dlaczego około 70 ml kawy? To ostatni dodawany produkt i można nim trochę manewrować do smaku. Po kolei. Najpierw zaparzcie kawę. Uprzedzając pytania, czy może być rozpuszczalna, odpowiem dyplomatycznie: spytajcie Włocha, co myśli o kawie rozpuszczalnej i uważajcie, aby Was śmiechem nie zabił. Wiem, że są takie przepisy, ale oryginalna włoska wersja crema di caffe bazuje na prawdziwej włoskiej kawie, zmielonej i zaparzonej w kultowej kawiarce lub ekspresie ciśnieniowym, jeśli takowy macie. Choć mi powiedziano, że do crema di caffe lepsza jest kawa z kawiarki. A więc wstawiam na ogień moją srebrną mokę Bialetti, której pojemnik na kawę zasypuję po brzegi oryginalną Kimbo przywiezioną z Neapolu. Dlaczego po brzegi? Zależy nam na możliwie jak najmocniejszym naparze, ale uprzedzam niedoświadczonych, nie próbujcie ubijać kawy, by zyskać miejsce i dosypywać więcej. Kawa musi mieć trochę wolnej przestrzeni, aby moka zadziałała prawidłowo.
Wykonanie crema di caffe krok po kroku
Zaparzoną kawę wlejcie do szklanki bądź innego naczynia, w którym będzie mogła wystygnąć. Zanim jednak to się stanie, do gorącej kawy wsypcie cukier i bardzo dokładnie wymieszajcie. Taka ilość cukru sprawi, że kawa widocznie zwiększy swoją objętość i będzie mieć konsystencję przypominającą słodki syrop. Teraz może już stygnąć, koniecznie musi być zimna. Czas przygotować śmietanę. Aby kremówka dobrze się ubijała musi być mocno schłodzona. Ja mam dodatkowy patent na ubijanie śmietany, a mianowicie schłodzenie również miski. Najpierw chłodzę miskę i kremówkę, następnie wlewam kremówkę do miski i jeszcze na parę minut wrzucam do lodówki. Czas na ostatni etap przygotowania, w którym można wszystko popsuć. Zaczynacie ubijać kremówkę i gdy będzie ubita maksymalnie w połowie (gdy ciekły płyn zaczyna gęstnieć) należy bardzo powoli zacząć dodawać roztwór kawy i cukru małymi porcjami, najlepiej łyżeczką. Jeśli kawa nie będzie całkiem zimna, może dojść do zwarzenia się śmietany. Jeśli śmietana będzie zbyt mocno ubita w chwili rozpoczęcia dodawania kawy, może się zwarzyć. Nie zniechęcajcie się, jeśli pierwszy raz nie wyjdzie. Mnie też nie wyszło, za późno dodałam kawę. Efekt? Wyrób przypominający wymiociny. W tym momencie wracamy do ilości kawy. Gdy Wasz krem nabierze właściwego koloru – próbujcie! Gdy będzie miał odpowiednią konsystencję i wyraźny, słodki smak kawy, możecie odłożyć resztkę płynu. Masa musi być jednolita, idealnie wymieszana. Przykrywacie wtedy miskę – na przykład folią spożywczą – i wstawiacie do lodówki na godzinę do dwóch.
Buon appetito!
Crema di Caffe w barze w centrum Neapolu
- Zaobserwuj blogowy profil na Instagramie;
- Dołącz do obserwujących fanpage'e bloga na Facebooku;
- Dołącz do blogowej grupy na Facebooku;
- Obserwuj mnie na Twitterze;
- Subskrybuj kanał na YouTube;
- Jestem również na Tik Toku;
- Moje e-booki znajdziesz w blogowym sklepie internetowym;
- Moje drukowane książki znajdziesz np. w Empiku.
Coś czuje, że jutro zrobe
Aniu, i co? Robiłaś? Wyszło? 🙂
Spróbowałam. Rewelacja! Dziękuję za przepis
Podpisuje sie obiema rekoma pod tym wpisem Natalio! – Historia zupelnie jak moja. Od dawien dawna jezdzimy do Wloch i tez zawsze tylko lody i lody. 2 lata temu bedac na Sycyli, przechodzac na plazy kolo zwyklego i niezbyt ciekawego bagno, chielismy kupic cos zimnego do picia. Byly jak zwykle granity, ale moja uwage przykula reklama wlasnie cremy. Postanowilam, ze „zaryzykuje” i przepadlam 🙂 Dostalam ja w styropianowym malym kubeczku, takze bez elegancji, ale i tak byl to totalny highlight! Od tego czasu – poluje na creme 🙂
Natalio – tym wieksza moja radosc i wielkie dzieki ze zamiescilas przepis. Na pewno sprobuje!
Hej Lucy!
Dzięki! I co? Próbowałaś? Wyszło?
Pozdrawiam! 🙂
Ja tez uwielbiam crema caffe zwłaszcza teraz jak jest tak gorąco (39 st.)tutaj gdzie pracuje blisko Udine crema caffe jest bardzo gęste i do tego dodaję się gałkę lodów pychota
Tej wersji nie znałam, mmm… Udine póki co tylko przejazdem, muszę się wybrać w te okolice na dłużej 😉
Pozdrawiam!
Nikt juz nie liczy kalorii?
Ja w domu robię czasem semifreddo kawowe z wiśniami. Bita śmietana, żółtka z cukrem, piana z białek i bardzo mocna kawa. Zamrażam i tyję spokojnie. Kawę dodaję do śmietany zdecydowanie pod koniec ubijania, ale bez cukru, bo ten jest w żółtkach.
Domowe semifreddo kawowo-migdałowe zaserwowała mi mocno starsza pani w Castelmola, w barze. Podkreślała, że własnej roboty.
Pozdrawiam. M
Ja nie liczę, choć powinnam 😉
Brzmi pysznie! Rzeczywiście, w przypadku crema di caffe niektórzy praktykują dodawanie kawy ciut później, gdy ubicie wynosi jakieś 60-70 %. Ja za pierwszym razem się sparzyłam na zbyt późnym dodaniu, to kwestia sekund, gdy można przegapić odpowiedni moment. Teraz wychodzę z założenia, że lepiej wcześniej, ale jestem ciekawa opinii osób, które same spróbują wykonać ten przepis 🙂
Buziaki Marysiu
Zrobiłam crema di caffe na śmietanie 36%, chyba jednak jest za „solidne”. Trzydziestka będzie lepsza. Kawę posłodziłam troszkę mniej, i tak było dla nas ciut za słodkie. Kawę dodaję jednak dość późno, zawsze tak robię i boję się dać wcześniej. Udało się pięknie, lekkie jak puch, ale te 36%! Podałam w południe po spacerze, było sycące, a młodzież brała dokładkę.
Dziękuję za ten przepis
Przypomina mi gorące lato, spędzone w Taorminie na Sycylii.
Pozdrawiam wszystkich smakoszy
Prosty skład a jaki pyszny krem!
Prawda? 😉
A ja w Apulii zakochałam się w Caffè leccese. Zimna kawa z kostkami lodu i mlekiem migdałowym.
Świetna na upał. A jaka dobra! O Jeeeeezuuuuuuuu!
Kawa z mlekiem migdałowym jest świetna, piłyśmy w Syrakuzach, ale kostki lodu to juz niespodzianka.
Pozdrawiam wszystkie łakomczuszki.
Brzmi fantastycznie! Uwielbiam włoskie migdały 🙂 Mleko migdałowe samo w sobie jest dla mnie za słodkie, ale jako dodatek do kawy mogłoby faktycznie się sprawdzić. Dzięki 🙂
Dzień dobry, jaką ilością wody powinnam zaparzyć 70 ml kawy? Nie mam kawiarki.
Dziękuję za pilną odpowiedź. Agnieszka
Dzień dobry Agnieszko,
W przepisie chodzi o 70 ml gotowego mocnego naparu. By go stworzyć bez użycia kawiarki potrzebujesz 70 ml sypkiej kawy, – ta ilość idealnie wypełnia sitko kawiarki wielkości 4 tazze, dlatego też powinnaś zalać tę ilość sypkiej kawy 200 ml wrzątku. Dobrze by było po zaparzeniu się kawy oddzielić fusy od naparu, gdyż te mogą przenosić do naparu w późniejszym czasie dodatkową goryczkę i kwasotę. Z tych 200 ml finalnego aromatycznego naparu odmierzasz 70 ml i gotowe 🙂
Dziękuję, już robię, bo upał dzisiaj chyba maksymalny.
Dlaczego ja dopiero teraz trafiłam na tego bloga… Zostaję tu na dłużej, świetne wpisy i inspiracje!
Bardzo mi miło, zapraszam 🙂
Jesteś niesamowita, tutaj znalazłam wszystko czego szukałam i do tego w jednej pigułce:).Dzięki za życiowe rady.
Super artykuł, muszę spróbować 🙂