Busatte – Tempesta – trekking panoramicznym szlakiem nad jeziorem Garda. Trentino

Busatte – Tempesta to szlak w północnej części Gardy oferujący łatwy – choć wymagający nieco wysiłku – trekking z bonusem w postaci pięknych widoków na góry i jezioro. Jak zaplanować wycieczkę i co warto wiedzieć? W poście znajdziecie opisy i zdjęcia z poszczególnych etapów trasy, rady, wskazówki oraz relację z tego, jak na stalowych schodach i pomostach podczepionych do skał poradził sobie mój pies. Podpowiadam również, jak na najlepszy punkt widokowy tej trasy mogą się dostać bez większego problemu osoby pchające wózek z bobasem. Zapraszam!

Szlak Busatte – Tempesta w liczbach

Biegnący wzdłuż wschodniego brzegu północnej Gardy szlak nazywany „Sentiero panoramico Busatte Tempesta” rozciąga się pomiędzy miejscowością Busatte – położoną ponad Torbole sul Garda – a malutką miejscowością Tempesta, położoną 10 km na północ od Malcesine. Ta imponująca trasa piesza została oddana do użytku w 2005 roku, a jej najbardziej charakterystycznymi elementami są stalowe schody i pomosty. W tym miejscu bowiem górskie zbocza masywu Baldo bardzo stromo opadają ku tafli jeziora i nie było możliwości poprowadzenia tej ścieżki wyłącznie na gruncie. Dlatego w trzech newralgicznych miejscach zamontowano stalowe konstrukcje, tworząc tym samym jedną z najbardziej panoramicznych tras trekkingowych nad jeziorem Garda. Trzy „zestawy” schodów wymagają pokonania łącznie 400 stopni. Dolna ścieżka biegnie mniej więcej na wysokości 200 m n.p.m, czyli około 120-130 m ponad taflą jeziora. Górna wspina się w najwyższym punkcie na mniej więcej 300 m ponad taflę jeziora i jednocześnie 369 m n.p.m. Przejście z Busatte do Tempesta to około 4 km, przejście z Busatte do rozwidlenia dróg i powrót do Busatte górnym odcinkiem ścieżki to łącznie niecałe 9 km.

Parking na początku szlaku w Busatte

W miejscowości Busatte, czyli na północnym krańcu szlaku, możecie bezpłatnie zaparkować samochód na dużym parkingu, który w dodatku jest w większości ocieniony dzięki wysokim drzewom. Na podobny parking niestety nie mogą liczyć osoby startujące z Tempesta, dlatego zmotoryzowanym w szczególności polecam rozpoczęcie trekkingu w Busatte. Lokalizację parkingu zaznaczyłam na poniższej mapie.

Dwie możliwości przejścia szlaku Busatte – Tempesta

Wybierając się na trekking mamy zasadniczo dwie możliwości. Można dotrzeć na parking w Busatte, tutaj zacząć, przejść górnym i następnie dolnym odcinkiem szlaku lub odwrotnie, robiąc pętlę. Możecie też zacząć trekking w Busatte, a zakończyć w Tempesta (lub odwrotnie). Wówczas w Tempesta można wsiąść w autobus i wrócić do Torbole lub pojechać dalej w kierunku Malcesine. W szybkim tempie podobno można pokonać trasę z Busatte do Tempesta w półtorej godziny. Idąc wolniej, fotografując i przystając w punktach widokowych potrzeba prawie trzech godzin na przejście pętli. Nam właśnie tyle zajęła trasa, choć przyznaję, że z uwagi na zbieranie materiałów do postów zatrzymuję się naprawdę często podczas każdego trekkingu. A oto szczegóły obu wariantów trasy na odcinku Busatte – Tempesta.

Początek w Busatte i powrót do Busatte

© trentino.com

Na powyższej mapie pokazano taką właśnie pętlę z początkiem i końcem w tym samym miejscu. Dokładnie taką trasę pokonaliśmy, z tą różnica, że zamiast podchodzić z dołu z Torbole sul Garda, podjechaliśmy samochodem na parking w Busatte. Dodam jeszcze, że na początku szlaku od strony Busatte znajduje się park linowy. Można zatem połączyć te dwie atrakcje, albo gdyby na przykład cześć grupy chciała iść na trekking, a część do parku, to można się tutaj rozdzielić i każdy skorzysta z tego, co go interesuje. Oczywiście nie ma większego znaczenia, czy najpierw przejdziecie dołem, a później górą, czy na odwrót.

Początek w Busatte i koniec w Tempesta

© visitmalcesine.com

Drugą możliwością jest przejście tylko w jedną stronę. To dobre rozwiązanie dla osób zwiedzających Gardę komunikacją publiczną. Wówczas zaczynacie albo od centrum Torbole (a zmotoryzowani od parkingu w Busatte), następie wybieracie dolną lub górną trasę, by finalnie dotrzeć do skrzyżowania tych szlaków i jednocześnie drogi prowadzącej w dół do Tempesta, z której nie korzystają już osoby robiące pętlę. W Tempesta można złapać autobus, przy czym przystanek nie znajduje się idealnie przy końcu / początku szlaku. Należy do niego dojść ok. 300 m odcinkiem drogi bez chodnika i z zaledwie wąskim paskiem pobocza.

Koniec (lub początek) szlaku w Tempesta © Google Street View

Początek szlaku Busatte – Tempesta

Start w Busatte jest popularniejszy z kilku powodów. Po pierwsze znajduje się tam duży parking, o czym już wspominałam. Po drugie można dojechać na pewną wysokość samochodem, co oszczędza nam wspinaczki, jaka czeka osoby startujące w Tempesta. Tam bowiem trzeba podejść z poziomu Gardesany, czyli drogi biegnącej dookoła jeziora. Po trzecie jest to lepszy punkt startowy dla tych, którzy chcą zrobić pętlę, czyli pierwszą wersję trasy. Idąc z parkingu w kierunku początku szlaku mijamy najpierw restaurację, a później park linowy. Na tym odcinku oznakowanie pojawia się niezbyt często i można w pewnym momencie zwątpić, czy dobrze idziemy. Kierujcie się zgodnie z tym, jak biegnie ścieżka. Za zieloną polaną przejdzie ona w las, a dalej znaki będą się już pojawiać przy każdym rozwidleniu. Ponadto po drodze spotkacie tablice informacyjne z ciekawostkami na temat występującej w tym miejscu fauny i flory, a także gór widocznych na przeciwległym brzegu jeziora.

Pierwsze schody

Pierwszy z trzech „zestawów” schodów i pomostów znajduje się na odcinku wspólnym, tzn. przed miejscem, w którym od strony Busatte rozgałęziają się szlaki na dolną i górną ścieżkę. Schody te prowadzą w dół, ale robiąc pętlę trzeba będzie w drodze powrotnej podejść tymi samymi schodami pod górę.

Ścieżka na dolnym odcinku

Po przejściu odcinka wspólnego postanowiliśmy kontynuować trekking dolnym odcinkiem szlaku. Nie licząc dwóch kolejnych „zestawów schodów” dolny szlak przebiega w większości taką oto ścieżką gruntową otoczoną drzewami i krzakami. Szczerze mówiąc czułam się trochę rozczarowana, gdyż idąc dołem prawie nie widzimy jeziora. Są tylko przerwy między krzakami, no i schody, gdzie krzaków prawie nie ma, więc widać więcej. Zaletą krzaków bez wątpienia jest cień, a w wietrzne dni osłona przed silnymi podmuchami.

Skrzyżowanie i górny odcinek trasy

W tym miejscu dolna ścieżka krzyżuje się z drogą biegnącą od Tempesta w górę. Osoby, które chcą kończyć trasę właśnie tutaj wybierają szlak w dół, natomiast osoby zamierzające wrócić górą do Busatte kierują się pod górę. Ten odcinek szlaku jest bardzo przyjemny.

Punkt widokowy

Zwieńczeniem trudów wspinaczki jest najpiękniejszy punkt widokowy tej trasy. Nie sposób go przegapić, na łuku drogi wydeptane jest takie dość konkretne zakole. Można w tym miejscu rozłożyć koc na trawie i zrobić sobie dłuższą przerwę, ale gdy będzie wietrznie to długo tutaj nie wytrzymacie. Podczas naszego trekkingu wiało dość konkretnie, co widać po falach na jeziorze, dlatego szybko ruszyliśmy w dalszą drogę.

© Google Maps

Busatte – Tempesta z dzieckiem w wózku

Jeszcze słowo dla tych, którzy nad Gardę przyjeżdżają z małymi dziećmi i pchają przynajmniej jeden wózek. Gdybyście chcieli dotrzeć na ten punkt widokowy z bobasem, to nie ma problemu, musicie wejść na szlak od strony Tempesta i na rozwidleniu skierować się na górny odcinek. Jednak wrócić musicie tą samą drogą, gdyż idąc z punktu widokowego w kierunku Busatte nie dość, że napotkacie na schody, to jeszcze są wąskie odcinki ścieżki, gdzie wózek swobodnie nie da rady przejechać. Na odcinku od Tempesta do punktu widokowego jest szeroka, szutrowa droga. Trzeba tylko podejść pod górę.

Górny odcinek trasy za punktem widokowym w kierunku Busatte

Zostawiając za sobą punkt widokowy kontynuujemy spacer szeroką i wygodną drogą, ale tylko do pewnego momentu, bowiem później przechodzi ona w wąską ścieżkę prowadzącą w dół. Następnie ścieżki znów łączą się ze sobą, a wracający do Busatte mają do pokonania pierwsze schody. Idąc w tą stronę będzie to wyzwanie dla osób z lękiem wysokości, bowiem między stopniami widać doskonale jezioro połyskujące znacznie niżej.

Pies na szlaku Busatte – Tempesta

Na szlak Busatte – Tempesta można pójść z psem, jednak trzeba to dobrze przemyśleć, czy zwierzak da radę i czy nie będzie się bał. Nasza Gucia jest takim wybiórczym tchórzem. Tam, gdzie powinna się bać – na przykład przy krawędzi przepaści w Dolomitach – tam się nie boi, a z kolei tam, gdzie powód do strachu jest wręcz absurdalny – na przykład w miasteczku, gdy zaczynają bić dzwony kościołów – trzęsie się jak galareta. Dlatego też nie byliśmy w stanie przewidzieć, jak będzie się zachowywać na szlaku Busatte – Tempesta, a konkretnie na stalowych schodach i pomostach. Dlatego założyliśmy, że na tych odcinkach Artur będzie ją niósł na rękach, przy czym Gucia waży zaledwie 8 kg. Obawialiśmy się też, że jej stópki bądź palce mogą gdzieś zahaczyć o ażurowe stopnie i płyty pomostów. Kiedyś przydarzyła się taka sytuacja w jednej z winnic nad Gardą, gdy pazurek wpadł jej w oczko stalowej siatki. Zupełnie nic się nie stało, ale ona zrobiła tyle hałasu, że przybiegła wycieczka niemieckich turystów sądząc zapewne, że ktoś psa obdziera ze skóry. Gdy dotarliśmy do pierwszych schodów Gucia wyraźnie się wystraszyła, dlatego zgodnie z planem została przeniesiona. Jednak już na kolejnych schodach i pomostach wolała iść sama. W drodze powrotnej szła na tyle pewnie, że wyrywała się do przodu i zachęcała nas, aby przyśpieszyć. Gucia cały czas szła na smyczy, wyjątkiem był krótki odcinek górnej trasy. Tam na gruntowej szerokiej drodze, gdzie nie było zupełnie nikogo, pozwoliliśmy jej chwilę pobiegać.

Jaką porę dnia wybrać na trekking?

Wiadomo, że w środku dnia spotkacie na szlaku najwięcej osób, jednak ja chciałabym w tym miejscu poruszyć kwestię padania promieni słońca. Nasz trekking zaczął się około godziny 9 rano w ostatnim tygodniu września i zakończył tuż przed południem. Dzień był piękny i słoneczny, ale początkowo słońce świeciło zza gór i szliśmy w cieniu. Ma to swoje dobre i złe strony. Gdy jest gorąco, to cień przynosi ochłodę, ale ma też wpływ na jakość zdjęć. Zacieniona tafla jeziora nie będzie prezentowała się tak efektowanie, jak rozświetlona słońcem. Dlatego z czasem i w drodze powrotnej udało mi się zrobić dobre zdjęcia. Z kolei popołudnie to czas, gdy idąc w stronę Tempesta będziecie mieli słońce świecące prosto w oczy. Nie dość, że nie jest to komfortowa sytuacja, to jeszcze zdjęcia pod słońce wychodzą kiepsko. Z kolei pod wieczór słońce chyli się już ku zachodowi nad przeciwległym brzegiem Gardy. Dlatego polecam Wam wybrać się na ten szlak tuż po śniadaniu. Bez względu na porę dnia odradzam ten szlak w bardzo upalne dni.

Jak się przygotować na trekking szlakiem Busatte – Tempesta?

Wybierając się na trekking – jak w każdym innym miejscu – należy zadbać o odpowiedni ubiór i obuwie. Zapomnijcie o klapkach, buty muszą dobrze trzymać się stopy. Rankami i wieczorami, szczególnie wiosną i jesienią, a także po deszczu, stalowe pomosty i schody mogą być śliskie. Na trekking w okresie letnim rekomenduję zabrać nakrycie głowy i posmarować odkryte części ciała kremem z filtrem. Zadbajcie również o zapas wody, gdyż nigdzie – nie licząc początku szlaku przy parkingu – nic nie kupicie. Po drodze nie ma też strumieni czy fontann, z których można się napić. Szczegóły szlaku możecie podejrzeć na interaktywnej mapie na stronie Garda Trentino – klik!

Plaże nad jeziorem Garda – gdzie są najpiękniejsze? Gdzie woda jest cieplejsza? Co trzeba wiedzieć? Ścieżka Saracenów z Castelmola do Taorminy – panoramiczny trekking z widokiem na morze i Etnę