Dolomity. Cima Rosetta – kolejka linowa i łatwy trekking na 2 743 m n.p.m.

Cima Rosetta, szczyt wysoki na 2 743 m n.p.m., który latem jest łatwo dostępny, nie tylko dla doświadczonych miłośników górskich wspinaczek, ale też dla osób z przeciętną formą, seniorów i rodzin z dziećmi. Jak to możliwe? Zapraszam was do Parku Przyrody Paneveggio – Pale di San Martino oraz na Płaskowyż Altopiano delle Pale we wschodnich Dolomitach, wpisanych na listę dziedzictwa UNESCO.

Park Przyrody Paneveggio – Pale di San Martino

„Majestatyczne i eleganckie góry koralowców, które wspinają się monumentalnie w otaczającym krajobrazie i rumienią się o zachodzie słońca jak młodzi kochankowie”. Taki oto barwny, ale zarazem trafny opis Pale di San Martino – nazywanych również Koroną Dolomitów – znalazłam na stronie agencji promującej ten niezwykle piękny obszar. Dlaczego mowa o górach koralowców? Otóż jakieś 300 milionów lat temu w tym miejscu znajdowało się płytkie i ciepłe morze, w którym rozwinęły się koralowce tworząc ogromne rafy sięgające tysiąca metrów wysokości. Po wynurzeniu z wody rafy poddane zostały erozji, w wyniku czego dziś zachwycają różnokształtnymi, ostrymi formacjami skalnymi, z których najbardziej okazałe przekraczają 3 tyś. m n.p.m. Najwyższy szczyt Pale di San Martino – Cima di Vezzana – sięga 3192 m n.p.m. Pale di San Martino słyną również z malowniczych zachodów słońca. Płonące szczyty, barwione ostatnimi promieniami słońca na pomarańczowo lub różowo, to fantastyczny spektakl natury. Tak właśnie prezentowały się Pale di San Martino, gdy zobaczyłam je po raz pierwszy. Jednak surowe iglice to nie wszystko, co oferuje Park Przyrody Paneveggio – Pale di San Martino. Rozległe, zielone łąki, malownicze doliny, górskie miasteczka oraz doskonała infrastruktura czynią ten zakątek Italii idealnym miejscem na wakacje, zarówno zimą, jak i latem.

Przełęcz Passo Rolle

Passo Rolle to jedna z najbardziej malowniczych przełęczy, nie tylko w samych Dolomitach, ale w całych Alpach. Trasa przez nią biegnąca to wyzwanie dla kierowców. Droga jest wprawdzie dość szeroka jak na wysokie góry, a nawierzchnia dobrej jakości, ale bardzo duże pochylenie podłużne jezdni oraz ogromna ilość zakrętów 180° i większych potrafi przyprawić o mdłości, natomiast różnica wysokości gwarantuje ukończenie przejazdu z bólem głowy. Dlaczego? Spadek wysokości to ponad 1200 m na odcinku niespełna 23 km, od punktu Chiesetta di Passo Rolle 1 980 m n.p.m. – małej kapliczki górskiej znajdującej się w najwyższym punkcie – po miejscowość Fiera di Primiero 710 m n.p.m., w której kończą się przyprawiające o zawrót głowy serpentyny. Przełęcz łączy doliny Val di Fiemme i Valle di Primiero. Zanim jeszcze droga zacznie opadać z okolic kapliczki, pnie się najpierw dość konkretnie w górę od miejscowości Paneveggio (1 500 m n.p.m.) z kierunku Predazzo w Val di Fiemme, co daje prawie 500 m różnicy wysokości na odcinku niecałych 8 km.

Po drodze napotkać można peletony rowerzystów, którzy chętnie trenują na drogach Passo Rolle, a także tak osobliwe atrakcje, jak ogromne stada bydła, które w drugiej połowie września – po mniej więcej trzech miesiącach – kończą wypas na alpejskich łąkach i wracają na zimę do zagród.

 

Wyświetl ten post na Instagramie.

 

° 📌 Jedna z najbardziej malowniczych przełęczy w Dolomitach – Passo Rolle – oferuje nie tylko piękne widoki na góry oraz zawrót głowy na licznych serpentymach. Druga połowa września to okres, w którym z pastwisk spędzane jest przed zimą bydło 🐑🐐 Nietrudno wtedy trafić na ogromne stada pędzace drogami. Ja natomiast nie potrafię się w takich chwilach powstrzymać, by nie sięgnąć po aparat 📸. 🌍 @visitsanmartino, Trentino, Italia ° 📷 @italia_by_natalia 📆 September 2018 Tag #italiabynatalia 💻 www.italia-by-natalia.pl 💻 www.italia-by-natalia.pl/en 📱Facebook.com/italiabynatalia ° #passorolle #paledisanmartino #visittrentino #ig_italia #vivo_italia #besttrentinopics #yallersitalia #thehub_trentino #italiainunoscatto #bellaitaliaofficial #topitalyofficial #top_italia_photo #italia_super_pics #prettylittleitaly #włochy #travelitaly #best_italiansites #italianlandscapes #awsomeitaly #loves_united_italy #theitalybest #travelitaly #shotz_of_italia #new_photoitalia #don_in_italy #trentinodascoprire #italy_photolovers #amazingitaly #passionedolomiti

Post udostępniony przez Blog Italia by Natalia (@italia_by_natalia) Mar 7, 2019 o 12:05 PST

Miasteczko San Martino di Castrozza 1 450 m n.p.m.

Położone w połowie długości przełęczy Passo Rolle San Martino di Castrozza jest głównym ośrodkiem turystycznym tej części Dolomitów. Miasteczko otoczone z jednej strony rozległymi lasami i łąkami, a z drugiej łańcuchem szczytów Pale di San Martino oferuje doskonałe warunki oraz infrastrukturę dla miłośników wysokich gór – zarówno latem, jak i zimą. Miejscowość ma bogate tradycje turystyczne, sięgające połowy XIX wieku, kiedy zaczęli tutaj przyjeżdżać pierwsi miłośnicy górskich atrakcji. I właśnie z San Martino di Castrozza przeniesiemy się wysoko w góry, gdzie pokażę Wam, że Dolomity latem mogą być wspaniałą przygodą, bez względu na wiek czy formę.

Dojazd do San Martino di Castrozza komunikacją publiczną

Jeżeli podróżujecie komunikacją publiczną, możecie dojechać pociągiem do stacji Feltre, Trento lub Ora i stamtąd kontynuować podróż busem linii Trentino Trasporti, aż do San Martino di Castrozza. Nie mniej jednak komunikację publiczną polecam jako ostateczne rozwiązanie, samochód w górach sprawdza się najlepiej, bo autobusem niestety nie wszędzie dotrzecie, nawet w tak dobrze zorganizowanym turystycznie regionie, jakim jest Trentino.

Łatwy szlak na Cima Rosetta, nawet z dziećmi

© Visit San Martino, edit Italia by Natalia

Łatwych szlaków niewymagających wysokiej formy i użycia sprzętu wspinaczkowego, na które mogą się wybrać osoby z niewielkim doświadczeniem górskim – a nawet rodziny z kilkuletnimi dziećmi – w Trentino nie brakuje. Trekking na szczyt Cima Rosetta oraz po Płaskowyżu Altopiano delle Pale jest pierwszą z tego typu górskich tras, które szczegółowo pokażę Wam na blogu w formie zdjęć, map, filmów z drona, opisów oraz rekomendacji gastronomicznych na szlakach. Dlaczego szczyt Cima Rosetta, wyższy o ponad 200 m od najwyższego szczytu Polski, jest tak łatwo osiągalny? Ponieważ bardzo wysoko można dojechać dwoma połączonymi ze sobą kolejkami linowymi, dzięki którym do przejścia pod górę pozostaje jedynie 100 m. W centrum miejscowości San Martino di Castrozza znajduje się duży parking przy dolnej stacji kolejki. Funivia Colverde dowozi do stacji pośredniej Rifugio Colverde, z której można pojechać dalej kolejką Funivia Rosetta do stacji górnej Rifugio Funivia Rosetta lub pójść pieszo w kierunku Cima Rosetta i Płaskowyżu Altopiano delle Pale, ale też w przeciwnym kierunku, na przykład w stronę dwóch najwyższych szczytów Pale di San Martino, czyli trzytysięczników Cimon della Palla oraz Cima della Vezzana. Bilety na kolejki dostępne są w najróżniejszej konfiguracji, w której niełatwo się połapać. Poniżej przedstawiam cennik aktualny na dzień pisania tekstu dla przejazdów na całej trasie, dotyczący biletów kupionych od razu na obie części.

Wjazd pod górę San Martino di Castrozza – Colverde – Rosetta

• Osoba dorosła – 15 euro
• Junior – 11 euro
• Dziecko – 9 euro

Zjazd w dół San Martino di Castrozza – Colverde – Rosetta

• Osoba dorosła – 13 euro
• Junior – 10 euro
• Dziecko – 9 euro

Bilet łączony San Martino di Castrozza – Colverde – Rosetta w górę i w dół

• Osoba dorosła – 25 euro
• Junior – 18 euro
• Dziecko – 14 euro

Podział na kategorie wiekowe:

• Dorosły > 15 roku życia
• Junior 9 – 14 lat
• Dziecko od 1 m wzrostu do 8 lat
• Dzieci do 1 m wzrostu jeżdżą bezpłatnie

Pozostałe opłaty:

• Rower 5 euro
• Przewóz dużych plecaków 3 euro
• pies na smyczy i w kagańcu 3 euro

Terminy oraz godziny otwarcia:

Kolejki w roku 2018 otwarte były w terminie 13 czerwca – 23 września, a także w weekendy 29-30 września, 6-7 października oraz 13-14 października. Godziny otwarcia:

• San Martino di Castrozza – Colverde 8:10 -16:45
• Colverde – Rosetta 8:20-16:40 (zamknięta 13:00-13:40)
• Ostatni kurs z San Martino di Castrozza 15:50
• Ostatni kurs z Rosetta 16:40

Od 04 sierpnia do 26 sierpnia kolejki czynne do 17:45 Colverde oraz 17:30 Rosetta, ostatni zjazd z Rosetta 16:50.

Uwaga! Aktualne godziny, terminy i ceny warto każdorazowo sprawdzić na stronie internetowej sanmartino.com

Kolejka linowa San Martino di Castrozza – Colverde

Pierwszy etap pokonujemy kubełkową kolejką do schroniska Colverde, z którego rozpoczyna się kilka szlaków. Wjazd tylko na tym odcinku kształtuje się następująco:

Pod górę

• Osoba dorosła – 10 euro
• Junior – 7 euro
• Dziecko – 6 euro

W dół

• Osoba dorosła – 8,50 euro
• Junior – 6 euro
• Dziecko – 5 euro

Bilet łączony w górę i w dół

• Osoba dorosła – 15 euro
• Junior – 11 euro
• Dziecko – 9 euro

Schronisko Rifugio Colverde 1 965 m n.p.m. – stacja pośrednia

Schronisko Colverde jest nie tylko miejscem, gdzie przesiadamy się na drugą kolejkę. Można tutaj zjeść obiad czy wypić kawę na tarasie z pięknym widokiem na góry. Gdy wysiądziecie z kolejki kubełkowej należy minąć schronisko, by dotrzeć do stacji kolejki na Rosetta.

Kolejka linowa Colverde – Rosetta

Od stacji pośredniej Rifugio Colverde do stacji końcowej Rifugio Funivia Rosetta kursuje kolejka gondolowa, która zabiera na pokład jednorazowo nawet kilkadziesiąt osób. Wspina się ona bardzo stromo w górę, a widoki już na tym etapie zapierają dech w piersiach. Wjazd tylko na tym odcinku kształtuje się następująco:

Pod górę

• Osoba dorosła – 11 euro
• Junior – 9 euro
• Dziecko – 7 euro

W dół

• Osoba dorosła – 9,50 euro
• Junior – 7 euro
• Dziecko – 6 euro

Bilet łączony w górę i w dół

• Osoba dorosła – 17 euro
• Junior – 12 euro
• Dziecko – 9 euro

Schronisko Funivia Rosetta 2 641 m n.p.m. i Płaskowyż Altopiano delle Pale

Wysiadając z gondoli i opuszczając mury schroniska Funivia Rosetta znajdujemy się na Altopiano delle Pale – Płaskowyżu Pale, uznawanym za klejnot Parku Przyrody Paneveggio – Pale di San Martino, którego średnia wysokość wynosi 2 700 m n.p.m. Ten kamienny obszar o powierzchni około pięćdziesięciu kilometrów kwadratowych i niemal księżycowym krajobrazie, przyciąga jak magnes, zarówno turystów jak i doświadczonych miłośników górskich wędrówek. Stąd rozpoczyna się wiele szlaków, nie tylko na szczyt Cima Rosetta, ale też chociażby nad niewielkie jezioro Lago Pradidali czy na szczyt Cima Fradusta (2 939 m n.p.m.) oraz lodowiec Ghiacciaio Fradusta.

Trekking na Cima della Rosetta 2 743 m n.p.m.

Od stacji kolejki linowej, zawieszonej na krawędzi skały (zdjęcie powyżej) rozpoczyna się ścieżka na szczyt Cima Rosetta. Szlak jest łatwy, choć męczący, bo wiedzie dość ostro pod górę. Nie licząc ostatniego fragmentu ścieżka nie zbliża się do krawędzi przepaści, a jedyną według mnie trudnością w podejściu są kamienie pod stopami, na których można się poślizgnąć. Jeśli wybierzecie się tutaj z dziećmi, to odradzam wycieczkę krótko po deszczu, gdyż śliskie podłoże może być problematyczne dla maluchów. Podejście wymaga pokonania niespełna 100 m różnicy wysokości. Punkt 2 743 m n.p.m. to fragment skały wystającej najwyżej, który znajduje się poza ścieżką. Oznaczony jest dużym, stalowym krzyżem. Aby zdobyć szczyt należy wspiąć się po tej właśnie skale około 10 m w górę. W trakcie naszej wspinaczki wchodziła na górę kilkuosobowa grupa starszych osób, a także para z dwójką kilkulatków, które na szczycie wygłaskały Gucię. Zarówno dzieci, jak i seniorzy poradzili sobie bez problemu, przystając po drodze kilka razy, ale to normalne. My również przystawaliśmy, czy to zrobić zdjęcia, czy napić się wody. Widoki – zarówno ze ścieżki, jak i ze szczytu – są absolutnie fantastyczne. Z jednej strony widać jak na dłoni Płaskowyż Pale, z drugiej w dole Passo Rolle i miasteczko San Martino di Castrozza. Oczywiście mając na myśli wycieczkę z dziećmi nie twierdzę, że można je w takim miejscu puścić wolno. Wręcz przeciwnie, szczególnie w górnej części ścieżki trzymanie za rękę jest absolutnie niezbędne w przypadku kilkulatka, natomiast szkraba w granicach dwóch lat nie zabrałabym na ten szlak inaczej, niż w specjalnym nosidle.

Początek szlaku na Cima Rosetta przy stacji kolejki linowej

Altopiano delle Pale (Płaskowyż Pale) i w oddali schronisko Rifugio Rosetta

Fragment skały, na który należy się wspiąć, by zdobyć szczyt

Przez Altopiano delle Pale do schroniska Rifugio Rosetta 2 578 m n.p.m.

Co można zrobić po zejściu ze szczytu Cima Rosetta? Na przykład zjeść obiad. Do wyboru mamy schronisko Rifugio Funivia Rosetta, czyli górną stację kolejki linowej, stację pośrednią Rifugio Colverde albo schronisko położone w głębi Altopiano delle Pale. My postawiliśmy właśnie na spacer po Płaskowyżu Pale i obiedzie tuż przy granicy z regionem Wenecja Euganejska, która to przebiega kawałek dalej. Ostre szczyty, które widać na poniższym zdjęciu za płaskowyżem nie leżą już w Trentino. Co można zjeść? Oczywiście specjały lokalnej kuchni, na które składają się m.in. najróżniejsze mięsa, grzyby, polenta oraz popularne w tej części Włoch ziemniaki. Nie brakuje także wina i piwa, w sam raz na relaks po trudach trekkingu. Menu zamieściłam poniżej na jednym ze zdjęć. Zwróćcie proszę uwagę na piękne, niemal bezchmurne niebo, które zostawiliśmy schodząc z Cima Rosetta i wchodząc do schroniska.

Altopiano delle Pale (Płaskowyż Pale) widziany ze ścieżki na Cima Rosetta

Ścieżka przez Płaskowyż Pale do schroniska Rifugio Rosetta

Kawałek za schroniskiem Rifugio Rosetta przebiega granica pomiędzy regionami Trydent – Górna Adyga, a Wenecją Euganejską

 

Wyświetl ten post na Instagramie.

 

° 📌 Stare buty trekkingowe zagospodarowane na kwietniki 💐 Kilka razy widziałam coś takiego w Dolomitach i przyznam, że przypadło mi do gustu. Tutaj wejście do schroniska Rifugio Rosetta na wysokości ponad 2500 m n.p.m. Otwarcie drzwi powodowało, że zawieszony na sznurze but poruszał się w górę, następnie opadał w dół po ich zamknięciu . 🌍 @visitsanmartino, Trentino, Italia ° 📷 @italia_by_natalia 📆 September 2018 Tag #italiabynatalia 💻 www.italia-by-natalia.pl 💻 www.italia-by-natalia.pl/en 📱Facebook.com/italiabynatalia ° #cimarosetta #paledisanmartino #visittrentino #ig_italia #vivo_italia #besttrentinopics #yallersitalia #thehub_trentino #italiainunoscatto #bellaitaliaofficial #topitalyofficial #top_italia_photo #italia_super_pics #prettylittleitaly #włochy #travelitaly #best_italiansites #italianlandscapes #awsomeitaly #loves_united_italy #theitalybest #travelitaly #shotz_of_italia #new_photoitalia #don_in_italy #trentinodascoprire #italy_photolovers #amazingitaly #passionedolomiti

Post udostępniony przez Blog Italia by Natalia (@italia_by_natalia) Mar 4, 2019 o 1:13 PST

Uwaga na nagłe zmiany pogody w górach!

No właśnie. Nasz obiad trwał może z godzinę, w trakcie której z pięknego, błękitnego nieba nie pozostało wiele, a ostre szczyty zdobione wcześniej od czasu do czasu zabłąkanym obłokiem, pokryte zostały gęstymi chmurami. Powyżej szczyt Cima Rosetta, ten sam, na którym zrobiliśmy tak fajne zdjęcia. Wiem, że pisanie o odpowiednim ubiorze w górach to banał, ale niestety, co rusz telewizja informuje o pajacach, którzy wybrali się na Rysy lub Giewont w klapkach i krótkich spodenkach, nie mając w zapasie cieplejszej odzieży. Od kiedy widziałam kobiety wchodzące w japonkach na Wezuwiusz, to niewiele jest w stanie mnie zdziwić. Dlatego bardzo uczulam, w góry wychodzimy w długich spodniach (lub mając je na przebranie w plecaku), pełnych butach i zawsze z kurtką chroniącą przed silnym wiatrem. To nic, że wychodząc rano z hotelu słońce praży i żar leje się z nieba. Pisałam już o tym w poście o Monte Baldo nad Gardą, gdzie temperatura na szczycie zawsze jest o kilkanaście stopni niższa, niż na dole w Malcesine. Jeszcze słówko odnośnie pory dnia. Lepiej wstać wcześnie i na szlaki wychodzić rano, bo wtedy zazwyczaj jest pogodniej. Popołudniami często psuje się pogoda, choć oczywiście to nie jest regułą.

Cima Rosetta i Altopiano delle Pale z lotu ptaka. Italia z drona

Uprzedzając pytania zainteresowanych. Tak jak w Parku Przyrody Adamello di Brenta, również w Paneveggio – Pale di San Martino mieliśmy pozwolenie na loty dronem oraz filmowanie. We włoskich parkach narodowych, a w przypadku Trentino w parkach przyrody (region autonomiczny nie ma parków narodowych) jest ono wymagane. San Martino podchodzi do tematu bardzo rygorystycznie i choć przebywaliśmy tam na zaproszenie regionu, by zbierać materiały, a następnie opisać te miejsca dla Was, a nasz dron nie jest zabawką, a profesjonalnym sprzętem, kwestia pozwolenia ważyła się długi czas i do ostatniej chwili nie mieliśmy pewności, czy w ogóle nakręcimy cokolwiek w tej części Trentino. W ostateczności po dopełnieniu formalności i tak podczas filmowania na Altopiano delle Pale i Cima Rosetta towarzyszył nam licencjonowany przewodnik parku.

Dolomity we wrześniu

Pogoda w Dolomitach w drugiej połowie września

Paradoksalnie wrzesień uznawany jest za lepszy termin na wędrówki po Dolomitach, niż lipiec i sierpień. W tych dwóch miesiącach upały często dokuczają i przyczyniają się do częstych burz popołudniami. To informacje zasłyszane, nie potwierdzone osobiście, bo my akurat od kilku lat omijamy Włochy w lipcu i sierpniu, wolimy cieszyć się latem w Polsce. Jaką mieliśmy pogodę? Pomiędzy 13 a 30 września 2018 pogoda niesamowicie dopisała. W Pale di San Martino trafił nam się jeden pochmurny dzień, w Val di Fassa pół dnia z deszczem, do tego może ze dwa dni z częściowym zachmurzeniem w okolicach Madonna di Campiglio. Poza tym przez cały czas świeciło piękne słońce, temperatura była bardzo przyjemna, w sam raz na górskie wędrówki. Po górach chodziliśmy zazwyczaj w bluzach z długim rękawem, jedynie momentami wyjmując z plecaków kurtki chroniące przed wiatrem. Choć to druga połowa września, to słońce potrafi konkretnie spalić twarz i inne odsłonięte części ciała. Pamiętajcie o tym i każdorazowo stosujcie krem z wysokim filtrem. Z drugiej strony słyszałam opowieści o półmetrowej warstwie śniegu, który w sierpniu rok wcześniej spadł w Val di Fassa na wysokości 2 tyś. metrów. Dlatego bez względu na porę roku, miejcie zawsze ciepłe buty i ciepłą kurtkę, gdy jedziecie w wysokie góry.

Kolejki linowe w Trentino w końcówce września

Jeszcze kilka słów o kolejkach linowych, na których w znacznym stopniu opiera się moja teza, że Trentino latem to ogrom łatwych szlaków odpowiednich dla osób bez wysokiej formy oraz rodzin z dziećmi. Rzeczywiście, kolejki umożliwiają wjazd w wysokie partie gór, gdzie można kontynuować wycieczkę w formie łatwego trekkingu, niemal w poziomie lub tylko na niewielkim podejściu, jak w przypadku Cima Rosetta. Problem polega na tym, że sezon na kolejki kończy się właśnie we wrześniu. Część z nich zamykana jest już w połowie miesiąca, reszta w drugiej połowie września. Dlaczego tak się dzieje? Dolomity mają dwa szczyty sezonów: letni i zimowy. Kolejki corocznie poddawane są przeglądowi technicznemu i konserwacji, a pracownicy je obsługujący też kiedyś muszą iść na urlop. Z tego powodu od połowy września nie dość, że większość kolejek i wyciągów krzesełkowych przestaje działać aż do początku sezonu narciarskiego, to jeszcze część hoteli zostaje zamknięta. To wielka strata, gdyż końcówka września i początek października pod względem pogody są bardzo dobrymi okresami na górskie wędrówki. Planując podróż w Dolomity w terminie przełomu września i października sprawdzajcie każdorazowo, czy interesująca Was kolejka bądź wyciąg będą czynne,

Post powstał we współpracy z regionem Trentino

Etna – zwiedzanie wulkanu, dojazd, kolejka linowa, trekking z polskim przewodnikiem Val Canali – malownicza dolina we wschodnich Dolomitach. Pale di San Martino, Trentino